Wnioskodawca, który planuje w ramach realizowanego projektu zakupić środek trwały, którego wartość przewyższa określony w Uszczegółowieniu RPO WD maksymalny poziom całkowitych wydatków kwalifikowalnych, może różnicę wynikającą z wartości zakupionego środka pomniejszoną o wartość  całkowitych wydatków kwalifikowalnych uznać za wydatek niekwalifikowalny i pokryć z środków własnych, co będzie wymagało zachowania odpowiedniego opisu na fakturze.

Podobna sytuacja występuje, gdy Wnioskodawca w ramach realizowanego projektu zamierza zakupić kilka środków trwałych, których łączna wartość przekracza określony w URPO maksymalny poziom całkowitych wydatków kwalifikowalnych. Wnioskodawca nie musi bowiem, co do zasady, ubiegać się o dofinansowanie dla wszystkich wydatków, które potencjalnie kwalifikują się do wsparcia w ramach działania/Priorytetu, a jedynie wybranych przez siebie, niezbędnych i wskazanych we wniosku o dofinansowanie projektu.

Przypadkiem, do którego zastosowania nie mają powyżej opisane zasady, są zapisy zewnętrznej linii demarkacyjnej określające maksymalną całkowitą kwotę wydatków kwalifikowalnych, których granica decyduje o rodzaju Programu, z którego Wnioskodawca może uzyskać dofinansowanie na realizację projektu. W przypadku demarkacji pomiędzy Regionalnym Programem Operacyjnym a Programem Operacyjnym Innowacyjna Gospodarka przyjmuje się, że jakakolwiek uznaniowość polegająca na uznaniu przez Wnioskodawców części kosztów projektu za niekwalifikowalne, a mające na celu jego realizację w innym programie operacyjnym, niż to wynika z linii demarkacyjnej, jest niedopuszczalne. Określone założenia dotyczące kwoty demarkacji mają zastosowanie tylko do wspólnego obszaru interwencji występującej pomiędzy RPO i POIG. Ograniczenie w RPO wartości kosztów kwalifikowalnych projektów inwestycyjnych przedsiębiorstw do kwoty poniżej 8 mln PLN należy odnosić tylko do projektów w obszarze innowacyjności. W pozostałych przypadkach projekty inwestycyjne przedsiębiorstw, nie charakteryzujące się innowacyjnością, z uwagi iż brak będzie możliwości ich wsparcia w ramach PO IG, będą mogły być realizowane w RPO bez ograniczeń kwotowych.

Na przykład:

Wnioskodawca w ramach projektu (schemat 1.1.E) planuje zakup linii technologicznej, której wartość wynosi  1 220 000 zł. Wartość netto takiej inwestycji to 1 000 000 zł. W konkursie 1.1.E maksymalny poziom wydatków kwalifikowalnych to 800 000 zł. A więc wydatki kwalifikowalne Wnioskodawcy to 800 000 zł, natomiast niekwalifikowalne – 420 000 zł (podatek VAT: 220 000 zł + różnica między wartością netto linii technologicznej a maksymalnym poziomem wydatków kwalifikowalnych w projekcie:  200 000 zł).

Podobna sytuacja będzie miała miejsce, jeśli Wnioskodawca będzie realizował projekt (schemat 1.1.E), w którym zamierza zakupić kilka środków trwałych, których łączna wartość wyniesie np. 2 440 000 zł (maszyna A – 610 000 zł, maszyna B – 1 220 000 zł, maszyna C – 610 000 zł). Wartość netto takiej inwestycji to 2 000 000 zł. W konkursie 1.1.E maksymalny poziom wydatków kwalifikowalnych to 800 000 zł. A więc wydatki kwalifikowalne Wnioskodawcy to 800 000 zł, natomiast niekwalifikowalne – 1 640 000 zł (podatek VAT: 440 000 zł + różnica między wartością netto maszyn a maksymalnym poziomem wydatków kwalifikowalnych w projekcie:  1 200 000 zł).